กะอ้ายบ่แม่นบ่
ที่เป็นคนถิ่มน้องไป
ฮ้องไห้สิเป็นสิตาย
อ้ายจำบ่ได้บ่
น้องเคยกอดเข่า
เฮ็ดทุกอย่างเพื่ออ้อนวอนขอ
แต่อ้ายบ่สนว่าน้องสิเป็นจังได๋ต่อ
บ่คิดว่าน้องสิเจ็บ
แล้วอ้ายสิกลับมาหยังมื้อที่ทำใจได้แล้ว
สิคืนมาเฮ็ดหยัง ในวันที่สายไป
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
ตกเกรดแค่ของคัดถิ่ม
อย่าสำคัญเจ้าของ มันจบแล้วทุกสิ่ง
มาทางได๋กะไปทางนั้น
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
น้องบ่ได้เป็นควายแล้ว
คนซั่วๆ คืออ้าย ให้มันตายเบิ่ดดับแนว
อย่าได้พบพ้อกันอีกเด้อ
ถิ่มแล้วสิเอาคืนอยู่ตั๋ว
แล้วอ้ายสิกลับมาหยังมื้อที่ทำใจได้แล้ว
สิคืนมาเฮ็ดหยัง ในวันที่สายไป
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
ตกเกรดแค่ของคัดถิ่ม
อย่าสำคัญเจ้าของ มันจบแล้วทุกสิ่ง
มาทางได๋กะไปทางนั้น
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
น้องบ่ได้เป็นควายแล้ว
คนซั่ว ๆ คืออ้าย ให้มันตายเบิ่ดดับแนว
อย่าได้พบพ้อกันอีกเด้อ
บ่นิยมของเก่า ที่มันเน่าๆ
ที่เคยใช้โยนถิ่มเข้าป่า
บ่มีความสำคัญ มันจบแล้วอ้ายจ๋า
ให้ฟ่าวหนีไปสา ให้ฟ่าวไป
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
ตกเกรดแค่ของคัดถิ่ม
อย่าสำคัญเจ้าของ มันจบแล้วทุกสิ่ง
มาทางได๋กะไปทางนั้น
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
น้องบ่ได้เป็นควายแล้ว
คนซั่วๆ คืออ้าย ให้มันตายเบิ่ดดับแนว
อย่าได้พบพ้อกันอีกเด้อ
ถิ่มแล้วบ่เอาคืน